رام قتلی و ما علیه حباح از فیض کاشانی غزل 207

1 رام قتلی و ما علیه حباح قتل عشاقه علیه مباح

2 هر دلی کو اسیر عشقی شد نیست او را دگر امید فلاح

3 تشنه بادهٔ وصال توام العطش یا حبیب هات الراح

4 شب هجر تو جاعل الظلمات روز وصل تو فالق الاصباح

5 از می وصل تو صبوح و غسوق مست و مخمور را غداه و رواح

6 از نمکزار لعل شیرینت آب حیوان همی برند ملاح

7 با من آنکن که مصلحت دانی که مرا در صلاح تست صلاح

8 گر بسوزانیم ندارم باک ورکشی خون من تراست مباح

9 تو نهٔ قابل وصال ای فیض گفتگو را بمان مکن الحاح