رحمی باسیران شب تار نداری از فضولی بغدادی غزل 401

1 رحمی باسیران شب تار نداری بر روز قیامت مگر اقرار نداری

2 جورست ترا کار و درین کار که هستی با هیچ کسی جز دل من کار نداری

3 ای دل پس ازین سلسله عشق مجنبان تاب خم آن طره طرار نداری

4 ای دیده فرو بند بخون راه نظر را او می رسد و طاقت دیدار نداری

5 مردیم پی پرسش ما لب نگشادی از ناز مگر رخصت گفتار نداری

6 ای آن که ترا صحبت یاریست تمنا گویا خبر از طعنه اغیار نداری

7 بی واسطه نیست ترا گریه فضولی در دیده مگر خاک ره یار نداری