قم بکرة و خذها با کورة از خاقانی شروانی غزل 396

1 قم بکرة و خذها با کورة الحیات فالدیک قدینادی هات السلاف هات

2 در جام زیبقی کن گوگرد سرخ ذاتی آن کیمیای جان‌ها وان گوهر نباتی

3 راحا کعین دیک اصفی من الفرات فالدیک فی اذان والکاس فی الصلوة

4 لب تشنگان جان را سیارهٔ حیاتی بل یوسفان دل را از چاه غم نجاتی

5 هات‌الصبوح فاشرب مستدرک الفوات انعم بها صبوحی واجمع بهاشتات

6 می خواه و دیو دل باش ارچه ملک صفاتی از سرزنش چه ترسی نه قاضی‌القضاتی

7 حفت الیک روحی حتی انحنت قناتی لاالخیر فی حیاتی لاالضر من مماتی

8 خاقانیا چو دیدی از عمر بی‌ثباتی نطع هوس برافشان پندار شاه ماتی

9 وصف خدایگان خوان گر مرد معجزاتی اقبال پادشه را از سیل حادثاتی