1 انبیا گویند روز چاره رفت چاره آنجا بود و دست‌افزار زفت

2 مرغ بی‌هنگامی ای بدبخت رو ترک ما گو خون ما اندر مشو

3 رو بگرداند به سوی دست چپ در تبار و خویش گویندش که خپ

4 هین جواب خویش گو با کردگار ما کییم ای خواجه دست از ما بدار

5 نه ازین سو نه از آن سو چاره شد جان آن بیچاره‌دل صد پاره شد

6 از همه نومید شد مسکین کیا پس برآرد هر دو دست اندر دعا

7 کز همه نومید گشتم ای خدا اول و آخر توی و منتها

8 در نماز این خوش اشارتها ببین تا بدانی کین بخواهد شد یقین

9 بچه بیرون آر از بیضه نماز سر مزن چون مرغ بی تعظیم و ساز