1 تا با تو توئی بود دوئی خواهد بود ای یار دوئی هم ز توئی خواهد بود

2 چون تو ز توئی وز دوئی وارستی در ملک یکی کجا دوئی خواهد بود

1 در شهادت شاهدی از غیب بی عیب آمده این چنین شادی خوش بی عیب از غیب آمده

2 در گلستان غنچهٔ گل در هوای روی او پیرهن بدریده و بی دامن و جَیب آمده

1 مشک چه بود شمه ای از موی ما چیست عنبر والهٔ گیسوی ما

2 آب چشم ما به هر سو می رود هم ز چشم ماست آب روی ما