1 خطاست پیش خرد در همه فنون هنر عطارد ار قلمی راند جز بفتوی من

2 گرت بود هوس دلبران پرده لطف بیا که جلوه کنانند وقت اتقی من

3 بسان طفل نوآموز پیر عقل آنگه نوشته درس حقایق همه ز املی من

4 بنو بهار حقایق میان روضه فضل شکوفه دار معانی است شاخ طوبی من

5 قیاس شعری من چون قیاس برهانی است برآنک محض صواب است عین دعوی من

6 بصیرتم چو گشاده است چشم عقل از آنک نقاب زرق بگیرد ز روی تقوی من

7 بسر مه سخنم کس نمیرسد زان است ز من زمانه تغافل طریق دعوی من

8 مرا به نظم ستودند چون ز رقت حال حکایتی است سخنهای من ز شکوی من

9 هنوز سطوت الفاظ من ندانستند دریغ آنکه ندیدند روی دعوی من