1 توان اگر همه دوران آسمان گردید به‌گرد خواهش یک دل نمی‌توان‌گردید

2 جه حرصها که نشد جمع تا به خود چیدیم هوس متاعی ما عاقبت دکان‌گردید

3 غبار وادی وهم اینقدر هجوم نداشت نگه به هرزه‌دریها زد و جهان‌گردید

4 دلی به دست تو افتاد مفت شوخیها به روی آینه صد رنگ می‌توان‌گردید

5 کباب سعی غبار خودم‌که این‌کف خاک به را شوق تو مرد آنقدرکه جان ‌گردید

6 سرشک اگر قدمی در ره تپش ساید به هر فسرده‌دلی می‌توان روا‌ن گردید

7 فنا به حسرت بسیار پشت پا زدن است چمن هزارگل افشاند تا خزان‌گردید

8 ز خود برآمدگان یک قلم فلک‌تازند نفس دو گام گذشت از خود و فغان گردید

9 خوشم که عشق نکرد امتحان پروازم شکسته‌بالی من در قفس نهان گردید

10 دگر مپرس ز تاب جدایی‌ام بیدل به درد دل‌که دلم سخت ناتوان‌گردید