بغم خویش دل ما خوش کن از فیض کاشانی غزل 748

1 بغم خویش دل ما خوش کن خستگانرا بمدارا خوش کن

2 از فلک هر چه بما می‌آید تو گوارا کن و بر ما خوش کن

3 دل ما را بقضا کن راضی خاطر ما به بلاها خوش کن

4 من اگر قابلم ار ناقابل تو قبولم کن و بدرا خوش کن

5 گر تقاضای قبولت باید اولم پس بتمنا خوش کن

6 پایم ار نیست بسویت آیم بسرم آی و سراپا خوش کن

7 خوش و ناخوش بخوشی دار مرا ناخوشیها بخوشیها خوش کن

8 فیض را نیست بغیر از تو کسی بدیش را بکرمها خوش کن