همه را خود نوازد و سازد از فیض کاشانی غزل 282

1 همه را خود نوازد و سازد گرچه از خود بکس نپردازد

2 همه او او همه است خود با خود جاودان نرد عشق می‌بازد

3 کسوت نو بهر زمان پوشد مرکب تازه دم بدم تازد

4 گاه شاهد شود کرشمه کند گاه با شاهدان نظر بازد

5 که نیاز آورد بدرگه خود گاه بر خود بخویشتن نازد

6 گاه سوزد بقهر دلها را گاه سازد بلطف و بنوازد

7 هست درمان هر دلی دردی فیض را درد عشق می‌سازد