جفا کن تا توانی برق از ابوالحسن فراهانی غزل 19

1 جفا کن تا توانی برق من، خرمن نمی‌سوزد برین آتش که دامن می‌زنی، دامن نمی‌سوزد

2 بر گبر و مسلمان سوختم، من آتشم آتش که پیش هرکه می‌سوزم، دلش بر من نمی‌سوزد

3 چنان از گریه تر کردم شب هجر تو پیراهن که گر آتش زنم بر خویش پیراهن نمی‌سوزد

4 مگر نگرفت خونم دامن پاک ترا، ورنه چرا از گرمی خون منست دامن نمی‌سوزد