1 کمال است در نفس مرد کریم گرش زر نباشد چه نقصان و بیم؟

2 مپندار اگر سفله قارون شود که طبع لئیمش دگرگون شود

3 وگر درنیابد کرم پیشه، نان نهادش توانگر بود همچنان

4 مروت زمین است و سرمایه زرع بده کاصل خالی نماند ز فرع

5 خدایی که از خاک مردم کند عجب باشد ار مردمی گم کند

6 ز نعمت نهادن بلندی مجوی که ناخوش کند آب استاده بوی

7 به بخشندگی کوش کآب روان به سیلش مدد می‌رسد ز آسمان

8 گر از جاه و دولت بیفتد لئیم دگر باره نادر شود مستقیم

9 وگر قیمتی گوهری غم مدار که ضایع نگرداندت روزگار

10 کلوخ ار چه افتاده بینی به راه نبینی که در وی کند کس نگاه

11 و گر خردهٔ زر ز دندان گاز بیفتد، به شمعش بجویند باز

12 به در می‌کنند آبگینه ز سنگ کجا ماند آیینه در زیر زنگ؟

13 هنر باید و فضل و دین و کمال که گاه آید و گه رود جاه و مال