پرسی که ز بهر مجلس افروختنی از سنایی غزنوی رباعی 410

1 با من بت من تیغ جفا آخته دارد صبر از دل من جمله برون تاخته دارد

2 او را دلم آرامگه‌ست و عجبست این کارامگه خویش برانداخته دارد

1 زهی مه رخ زهی زیبا بنامیزد بنامیزد زهی خوشخو زهی والا بنامیزد بنامیزد

2 غبار نعل اسب تو به دیده درکشد حورا زهی سیرت زهی آسا بنامیزد بنامیزد

1 نور رخ تو قمر ندارد شیرینی تو شکر ندارد

2 خوش باد عشق خوبرویی کز خوبی او خبر ندارد