پرسی از من که مست یا هشیاری از صفای اصفهانی رباعی 15

1 باز دل را دست جان آمد بدست طره آن دلستان آمد بدست

2 آن سر زلف سیاه دلفریب با هزاران داستان آمد بدست

1 باز دل زیر غم عشق چنانست که بود بار این خسته همان کوه گرانست که بود

2 سالها بود صلاح دل من صحبت عشق بازهم مصلحت وقت همانست که بود