اهل معنی همه جان هم و جانان از فیض کاشانی غزل 362

1 اهل معنی همه جان هم و جانان همند عین هم قبله هم دین هم ایمان همند

2 در ره حق همگی هم سفر و همراهمند زاد هم مرکب هم آب هم و نان همند

3 همه بگذشته ز دنیا به خدا رو کرده هم عنان در ره فردوس رفیقان همند

4 همه از ظاهر و از باطن هم آگاهند آشکارای هم و واقف اسرار همند

5 عقل کلشان پدر و مادرشان نفس کلست همه ماننده بهم نادر و اخوان همند

6 همه آئینهٔ هم صورت هم معنی هم همه هم آینه هم آینه‌داران همند

7 مرهم زخم همند و غم هم را غمخوار چارهٔ درد هم و مایهٔ درمان همند

8 یکدیگر را همه آگاهی و نیکوخواهی در ره صدق و صفا قوت ایمان همند

9 همه چون حلقهٔ زنجیر بهم پیوسته دم بدم در ره حق سلسله جنبان همند

10 بر کسی بار نه و بارکش یکدیگرند خار جان و دل خویشند و گلستان همند

11 یکدیگر را سپرند و جگر خود را تیر بدل خوش همه دشوار خود آسان همند

12 همه بر خویش ستادند و ستاد اخوان را ماتم خویش و خرمی جان همند

13 دل هم دلبر هم یار وفا پیشه هم چشم و گوش هم و دلدار و نگهبان همند

14 گر بصورت نگری بی‌سر و بی‌سامانند ور بمعنی نظر آری سر و سامان همند

15 هریکی در دگری روی خدا می‌بیند همچو آئینه همه واله و حیران همند

16 حسن و احسان یکی از دیگری بتوان دید مظهر حسن هم و مشهد احسان همند

17 همه در روی هم آیات الهی خوانند همه قرآن هم و قاری قرآن همند

18 طرب افزای هم و چاره هم در هر گاه مایهٔ شادی هم کلبهٔ احزان همند

19 غزل دیگر اگر فیض بگوید بد نیست شرح حال دگران را که غم جان همند