گشت از جلال الدین محمد مولوی مثنوی معنوی 48

1 گشت قاضی طیره صوفی گفت هی حکم تو عدلست لاشپک نیست غی

2 آنچ نپسندی به خود ای شیخ دین چون پسندی بر برادر ای امین

3 این ندانی که می من چه کنی هم در آن چه عاقبت خود افکنی

4 من حفر بئرا نخواندی از خبر آنچ خواندی کن عمل جان پدر

5 این یکی حکمت چنین بد در قضا که ترا آورد سیلی بر قفا

6 وای بر احکام دیگرهای تو تا چه آرد بر سر و بر پای تو

7 ظالمی را رحم آری از کرم که برای نفقه بادت سه درم

8 دست ظالم را ببر چه جای آن که بدست او نهی حکم و عنان

9 تو بدان بز مانی ای مجهول‌داد که نژاد گرگ را او شیر داد