صبر و قرارم دگر به یک نظر از شاطرعباس صبوحی غزل 9

1 صبر و قرارم دگر به یک نظر امشب از تن و جانم ربود شوخ شکرلب

2 کاکل مشکین به دوش اوست؟ نه بالله هشته به سر، آن نگار، عنبر اشهب

3 موی پریشش به عین طرفه کمندیست یا که ز مه واژگون شده است دو عقرب؟

4 بر جهد از گوی عاج صفهٔ سیمش زان صنم گلعذار، سینهٔ غبغب

5 دوش بدم من غریق بحر تفکّر خواب مرا در ربود در وسط شب

6 دیدمش آن یار بی وفا و ترشخو آمد و بنشست و تکیه داد به منصب

7 گفت: زهجران من تو چند بسوزی بحر شود بعد از این ز وصل معذب

8 گفتمش، آخر دو بوسه‌ای تو عطا کن زخم دلم را بنه دوای مجرب

9 شوق جمال بستان به جهد صبوحی گر بنماید دو صد کتاب به مکتب