گذر کن ای صبا در کوی جانان از فیض کاشانی غزل 725

1 گذر کن ای صبا در کوی جانان ببر از من پیامی سوی جانان

2 دلم را تازه کن یعنی بیاور نسیمی جانفزا از کوی جانان

3 سر شوریدهٔ دارم چو مجنون دل آشفتهٔ چون موی جانان

4 پریشان خاطرم خواهم نسیمی از آن زلفین عنبر بوی جانان

5 دلم گردید مالا مال عشقش سرم پر شد زهای و هوی جانان

6 بهر سوئی بهر کوئی بهر دم دوم از بهر جستجوی جانان

7 وزد بادی مگر بر من ز کویش کشم آبی مگر از جوی جانان

8 نمردم از غم هجران وزین ننگ بسی شرمنده‌ام از روی جانان

9 سخن کوته کن و دم در کش ای فیض گرانی بر نتابد خوی جانان