1 صدف دیده شد از اشک روان دریایی به هوای گهر لعل روان بخشایی

2 جوی خون گر رود از دیده، به دامان شاید که به رفت از نظر سرو سهی بالایی

3 غم عشق تو خریدیم، به نقد دل جان کس نکرده است ازین خوبترک سودایی

4 غرقه ی بحر غم عشق نترسد زبلا نوح را نیست زطوفان بلا پروایی

5 طی وادی خطرناک پرآشوب طلب نتوان بی مدد راهبر بینایی

6 دوش در میکده در عالم مستی می گفت با دل از کف شده ی خویش بت ترسایی

7 می توان یافتن از حالت امروزی شیخ کین سیه دل نبود معتقد فردایی

8 ملک العرش گواه است که بعد از احمد جز علی نیست مرا راهبر و مولایی

9 تا قوی دل به تولّای علی گشته «محیط» نیست از دشمنی نه فلکش پروایی