اشکهای گرم ما و آههای سرد از فیض کاشانی غزل 32

1 اشکهای گرم ما و آههای سرد ما کس نداند کز کجا آید مگر هم درد ما

2 عاقلان را کی خبر باشد زحال عاشقان کی شناسد درد ما جز آنکه باشد مرد ما

3 خام بیدردی چه داند اشک گرم و آه سرد دردمند پختهٔ باید شناسد درد ما

4 شهسوار عرصهٔ عشقیم گردون زیر ران بستهٔ این چار ارکان کی رسد در گرد ما

5 شد گواه عقل عاقل گونهای سرخ او شاهدان عشق ما این گونهای زرد ما

6 پرده برخیزد یقین گردد کدامین بهترست عقل تن پروردشان یا عشق جان پروردما

7 خارما و ورد ماجور حبیب و لطف او است نیست کسرا در جهانچون خارما و ورد ما

8 حرّ ما و برد ما عشقست و عقل دوربین جنت ما حرّ ما و دوزخ ما برد ما

9 یکه حرف فیض را مانند نبود در جهان جفت حرف ما نباشد غیرحرف فرد ما