ای چراغ چشم توفان بار از اوحدی مراغه‌ای غزل 36

1 ای چراغ چشم توفان بار ما بیش ازین غافل مباش از کار ما

2 هر زمانی در به روی ما مبند گر چه کوته دیده‌ای دیوار ما

3 شکر آن که خواب می‌گیرد به شب رحمتی بر دیدهٔ بیدار ما

4 ای که با هر کس چو گل بشکفته‌ای بیش ازین نتوان نهادن خار ما

5 کاشکی آن رخ نبودی در نقاب تا نکردی مدعی انکار ما

6 با چنان ساعد که بر بازوی اوست کس نپیچد پنجهٔ عیار ما

7 خلق عالم گر شوند اغیار و خصم نیست غم، گر یار باشد یار ما

8 اوحدی، می‌بوس خاک آستان کندر آن حضرت نباشد بار ما