جای ما کوی تو خواهد بود تا خواهیم بود
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 جای ما کوی تو خواهد بود تا خواهیم بود خاک آن کوییم گر سر بر فلک خواهیم بود
2 دلبرم طفلست و روز افزون جمالش آه اگر محنت من هم بقدر حسن او خواهد فزود
3 قدر محبوبان نمی داند کسی بهتر ز ما لیک قدر ما نمی دانند محبوبان چه سود
4 ساخت ما را دور با رخسار زرد و اشک آل زان خط سبز و سر زلف سیه چرخ کبود
5 بر فکند از خلق رسم سجده بت را رخت رخ نمودی بر بتان پیش تو واجب شد سجود
6 شوق زلف او بداغ دل نرفت از سینه ام بر نیاورد این همه آتش ازین خاشاک دود
7 سالک راه عدم گشتم بفکر آن دهان عاشقی چون من نمی آید فضولی در وجود