ای دوای درد بیدرمان ما از فیض کاشانی غزل 42

1 ای دوای درد بیدرمان ما وی شفای علت نقصان ما

2 آتشی از عشق خود در ما زدی تا بسوزی هم دل و هم جان ما

3 آتشی خوشتر زآب زندگی کان بود هم جان و هم ایمان ما

4 صدهزار احسنت ای آتش فروز خوش بسوزان منتت برجان ما

5 خوش بسوزان ما در این آتش خوشیم تیزتر کن آتش سوزان ما

6 آتشست این عشق یا آب حیات یا بهشت و کوثر و رضوان ما

7 یاکه باغ و بوستان و گلشنست یاگلست و لاله و ریحان ما

8 سوخت خارستان ما یکبارگی شد گلستان کلبهٔ احزان ما

9 صد هزاران آفرین از جان و دل باد هر دم فیض بر جانان ما