طاعت ما جز مَی مغانه نباشد از جلال عضد غزل 88

1 طاعت ما جز مَی مغانه نباشد مسجد ما جز شرابخانه نباشد

2 راه طلب را پدید نیست نهایت بادیه عشق را کرانه نباشد

3 گفتی اگر جان دهی وصال بیابی جان بدهم تا ترا بهانه نباشد

4 مردم آسوده سر نهند به بالین بالش عاشق جز آستانه نباشد

5 تیرکمان ابروان سلسله مو را جز دل اهل نظر نشانه نباشد

6 وقت غنیمت شمار ، صحبت احباب عمر یقین دان که جاودانه نباشد

7 مرغ دلِ مستمند خسته دلان را جز شکن زلفت آشیانه نباشد

8 هر که خورد بهر کار و بار جهان غم یک نفس از عمر شادمانه نباشد

9 شادی آزاده ای که همچو جلالش فکر جهان و غم زمانه نباشد