یار ما را پیرهن از برگ گل باشد لطیف
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 یار ما را پیرهن از برگ گل باشد لطیف از حریر پرتو مه بر رخش دارد نظیف
2 غنچه‌اش هر دم برد از آتش یاقوت آب کی شود لعل بدخشان با لب لعلش حریف!
3 این چه نیرنگ است در بازار امکان از غمش هیچ کس خالی نباشد از وضیع و از شریف؟!
4 آنقدر نخل مرادم بار هجران داد بر برگ عمرم شد خزان چون برگ گل اندر خریف
5 گشتم از بار تعلق سروآسا ملتوی تا که دیدم با قدش گیسوی لبلابش لفیف
6 بس که کردم در غمش فریاد از شب تا سحر پیکرم چون بال زیر بار محنت شد ضعیف!
7 طغرل از بس کرده‌ام من وصف سر تا پای او مصرع برجسته‌ام با قامت او شد ردیف
ادامه توضیحات شاعر