1 بار ما عمری‌ست دوش چشم حیران می‌کشد محمل‌اجزای ما چون شمع مژگان می‌کشد

2 ناتوانان مغتنم دارید وضع عاجزی کزغرورطاقت آسودن به جولان می‌کشد

3 ما ضعیفان آنقدرها زحمت یاران نه‌ا‌یم سایه باری دارد اما هرکس آسان می‌کشد

4 هیچکس ‌در مزرع امکان قناعت‌پیشه نیست گر همه گندم بود خمیازهٔ نان می‌کشد

5 صلح و جنگ‌ عرصهٔ ‌غفلت تماشاکردنی‌ست تیر در کیش‌ است و خلق‌ از سینه‌ پیکان‌ می‌کشد

6 دوری انس است استعداد لذتهای خلق طفل می‌برد ز شیر آن‌دم‌که دندان می‌کشد

7 التفات رنگ امکان یکقلم آلودگی‌ست مفت نقاشی‌کزین تصویر دامان می‌کشد

8 وحشت‌ آهنگی ز فکر خویش بیرون آ، که شمع‌ پا ز دامن تاکشد سر از گریبان می‌کشد

9 محو او را هر سر مو یک جهان بالیدن است گاه حیرت داغم از قدی که مژگان می‌کشد

10 می‌روم از خویش و جز حیرت دلیل‌جهد نیست وحشتم در خانه ی آیینه میدان می کشد

11 جسم‌گرشد خاک بیدل رفع اوهام دویی‌ست شخص از آیینه‌گم‌کردن چه نقصان می‌کشد