1 یا رب نگاهدار تو ایمان آن کسی کین خط را بخواند و بر من دعا کند
2 دستم به زیر خاک چو خواهد شدن تباه باری به یادگار بماند خط سیاه
3 چونکه بدین پایه رساندم کلام به که کنم ختم سخن والسلام
1 جمال یار که پیوست بی قرار خود است چه در قفا و چه در جلوه در قرار خود است
2 همیشه واله نقش و نگار خویشتن است مدام شیفتهٔ زلف تا بدار خود است
1 اگر فضل خدای ما بجنبش جا دهد ما را بعشق او دهیم از جان و دل فردوس اعلا را
2 بآب چشم و رنگ زرد و داع بندگی بر دل که در کاراست ما را نیست حاجت حقتعالی را
1 صحرا وباغ و خانه ندانم کجا خوش است هرجا خیال روی تو باشد مرا خوش است
2 در دوزخ ار خیال توام همنشین بود یاد بهشت می نکنم بس که جا خوشست