یا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 299

1 یا وصال یار باید یا حریفان را شراب چونک دریا دست ندهد پای نه در جوی آب

2 آن حریفان چو جان و باقیان جاودان در لطافت همچو آب و در سخاوت چون سحاب

3 همرهان آب حیوان خضریان آسمان زندگی هر عمارت گنج‌های هر خراب

4 آب یار نور آمد این لطیف و آن ظریف هر دو غمازند لیکن نی ز کین بل ز احتساب

5 آب اندر طشت و یا جو چون ز کف جنبان شود نور بر دیوار هم آغاز گیرد اضطراب

6 عرق جنسیت برادر جون قیامت می‌کند خود تو بنگر من خموشم و هوا علم بالصواب