یا رب سببی ساز که آن ختم از فیض کاشانی غزل 1042

1 یا رب سببی ساز که آن ختم امامت باز آید و برهاندم از غم به سلامت

2 خاک ره آن یار سفر کرده بیارید تا چشم جهان بین کنمش جای اقامت

3 فریاد که از شش جهتم راه ببستند عجز و گنه و دوری و غم رنج و ندامت

4 از شوق تو پر شد دل و در سینه نگنجد گر پرده در آن نعره زنم نیست ملامت

5 جان زنده جاوید شد از معرفت تو حق کرد به ما این همه الطاف و کرامت

6 ای آن که تو مولائی زمان را نشناسی ما با تو نداریم سخن خیر و سلامت

7 بی‏حجت حق کار جهان راست نیاید پیوسته شد این سلسله تا روز قیامت

8 فیض از در تو دور شد از شومی اعدا عصیان دگری کرده و بر ماست غرامت