1 یا به نزد خویشتن راهم بده یا مجال ناله و آهم بده

2 از دهانت چون نمی‌یابم نشان بوسه‌ای زان روی چون ماهم بده

3 تشنهٔ چاه زنخدان تو شد جان من، آبی از آن چاهم بده

4 غربت من در جهان از بهر تست قربت خاصان درگاهم بده

5 دوش میگفتی: ز من چیزی بخواه بوسه‌ای زان لعل می‌خواهم، بده

6 هر چه از من خواستی یکسر تراست از تو من نیز آنچه میخواهم بده

7 یا خیال خود به خواب من فرست یا دلی بیدار و آگاهم بده

8 گنج وصلت هم درین ویرانهاست آن چنان گنجی ز ناگاهم بده

9 بر بساط آرزو چون اوحدی شاه می‌خواهم ز رخ، شاهم بده