1 ای قد تو سرو بوستان‌ها وی روی تو ماه آسمان‌ها

2 گل جیب دریده تا فتاده آوازهٔ تو به گلستان‌ها

1 جلوه گر در پرده آمد آفتاب از تعین بر رخ افکنده نقاب

2 تا نسوزند از فروغ روی او رفته از مهر آن مهم زیر سحاب

1 پیوسته مرا ز غم تب و تاب ای مایهٔ خوشدلی تو دریاب

2 می دهد که حیات این جهان هست مانند حباب بر سر آب