گرنه عشق او قضای آسمانستی از خاقانی شروانی غزل 8

1 گرنه عشق او قضای آسمانستی مرا از بلای عشق او روزی امانستی مرا

2 گر مرا روزی ز وصلش بر زمین پای آمدی کی همه شب دست از او بر آسمانستی مرا

3 گرنه زلف پرده سوز او گشادی راز من زیر این پرده که هستم کس چه دانستی مرا

4 بر یقینم کز فراق او به جان ایمن نیم وین نبودی گر به وصل او گمانستی مرا

5 آفت جان است و آنگه در میان جان مقیم گرنه در جان اوستی کی باک جانستی مرا

6 مرقد خاقانی از فرقد نهادی بخت من گر به کوی او محل پاسبانستی مرا