از جمال تو کمال بشری از نظیری نیشابوری غزل 366

1 از جمال تو کمال بشری بود غرض با شکست ملک و رشک پری بود غرض

2 زین لب لعل وزین گونه میگون کردن چشم خونین و سرشک جگری بود غرض

3 از دو گیسوی دراز تو و از خال سیاه ناله های شب و آه سحری بود غرض

4 قتل اسلام که شد بهر کله گوشه تو طرحی از طرف کلاه تتری بود غرض

5 آن همه صنع که در آینه اسکندر کرد عکس روی تو ز آیینه گری بود غرض

6 جلوه پرتو رخسار تو در پرده تست پس چه مقصود ازین پرده دری بود غرض

7 چون ندیدیم بدین دیده تر دانستیم کز بصر دیدن کوته بصری بود غرض

8 این به هوش آمدن و رفتن ما می گوید که خبر یافتن از بی خبری بود غرض

9 از ره آمده ناکام «نظیری » برگرد که ز آوردن ما جلوه گری بود غرض