روزی طلب مکن تو چه دانی که آن کجاست
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
1 روزی طلب مکن تو چه دانی که آن کجاست تیر از چه افکنی چو ندانی نشان کجاست
2 در کوی دوست باش و مفید بجا مشو پروانه را بباغ جهان آشیان کجاست
3 مسند نشین بزم جهان بی تکلیفست کاگه نشد که صدر کدام آستان کجاست
4 صد بار دل ز همرهی زلف تا کمر رفت و نشان نیافت که موی میان کجاست
5 هر کس بحرف و صورت گرفت از تو کام خویش ای روزگار قسمت این بیزبان کجاست
6 صیاد آرزو بهوای تو پیر شد ای طایر مراد ترا آشیان کجاست
7 هرکس شناخت قدر مرا، قیمتم شکست گوهرشناس بیغرضی در جهان کجاست
8 امشب که یار مست بود در برت، کلیم لب بر لبش گذار و ببین آن دهان کجاست
ادامه توضیحات شاعر