روزی آن روی چو خورشید و بر از سیف فرغانی غزل 37

1 روزی آن روی چو خورشید و بر و خال چو شب دیدم و عشق مرا با تو همین بود سبب

2 زین پس از پیش تو کوته نکنم دست نیاز زین پس از کوی تو بیرون ننهم پای طلب

3 گوشه‌ای از سر کوی تو قصور فردوس نیمه‌ای از مه روی تو هلال غبغب

4 دیدن تو ببرد قاعده غم از دل بوسه تو بنهد خاصیت جان در لب

5 در دهان گیر لب خویش دمی تا بینی ذوق صد تنگ شکر جمع شده در دو رطب

6 روی تو با خط مشکین تو می دانی چیست آفتابیست (و) بر (هر) طرفش نیمه شب

7 بر سرم عشق تو مالید شبی دست قبول در دلم مطرب اندوه تو زد چنگ طرب

8 در جهان دلم ای ترک سیه چشم گذشت غارت هندوی زلف تو ز یغمای عرب

9 سیف فرغانی در حضرت جانان دایم خامشی غیر ادب دان و سخن ترک ادب