1 یکی دیوانه می‌ریخت اشکِ بسیار یکی گفتش چرا گرئی چنین زار

2 بگویم، گفت ازانم خون فشانی که تا دل سوزدش بر من زمانی

3 یکی گفتش که او را دل نباشد کسی کین گوید او عاقل نباشد

4 جوابش داد آن دیوانه پیشه که او دارد همه دلها همیشه

5 همه دلها که او دارد شگرفست چه گونه دل ندارد این چه حرفست

6 همه چیزی که اینجا هست از آنجاست بدو نیک و بلند و پست از آنجاست

7 پس این دلهای ما ز آنجا بوَد نیز دل تنها نمی‌گویم همه چیز

8 ترا گر خَیر و شرّ آید دوایت از آنجا می‌توان کردن روایت

9 ببین تا خاک جبریل از چه خون کرد که قوم سامری را سرنگون کرد

10 ولی چون باد ازو در مریم آمد ز روح الله حیات عالم آمد

11 بدان اینجا که خیر و شر از آنجاست اگر نفعست از آنجا ضر از آنجاست

12 تو زان رو بیخبر از قدس پاکی که اندر تنگنای آب و خاکی

13 اگر تو زین خراب آزاد گردی چو گنجی در خراب آباد گردی

14 هم اینجا گرچه زین دل خسته باشی بدل باری بحق پیوسته باشی