1 بر باد مده سلسله مشک فشان را مگشای ز پیوند تنم رشته جان را

2 راز تو نهانست مرا در دل و ترسم چشم ترم اظهار کند راز نهان را

3 رخساره بهر کسی منما فتنه مینگیز از هم مگشا رابطه نظم جهان را

4 آه از دل شیدا که سراسیمه اویم در عاشقی ما چه گناهست بتان را

5 ای کاش دلم خون شود از عشق بر آیم تا چند کشم محنت هر غنچه دهان را

6 ای بخت بخاک در آن گلرخم افکن مگذار که در خاک کشم حسرت آن را

7 بر یاد خطش اشک روان ساز فضولی زان سبزه تر قطع مکن آب روان را