1 بر لاله ز مشگ زلف را گاه زدی وز شب دو هزار حلقه بر ماه زدی
2 بر غالیه ای ماه رهی راه زدی وین راه بدان دو زلف کوتاه زدی
1 الا تا نرگس خوبان همی بر مشتری تابد بودشان در شکنج زلف رخ چون ماه جوشن ور
1 ای گرفته کاغ کاغ از خشم ما همچون کلاغ کوه و بیشه جای کرده چون کلاغ کاغ کاغ
1 همیشه سر زلف آن سیمتن گره بر گره یا شکن بر شکن
2 بپیچد همی چون من از عشق او گره بر بنفشه شکن بر سمن