ای روی ماه منظر تو نوبهار از حافظ شیرازی غزل 394

1 ای روی ماه منظر تو نوبهار حسن خال و خط تو مرکز حسن و مدار حسن

2 در چشم پرخمار تو پنهان فسون سحر در زلف بی‌قرار تو پیدا قرار حسن

3 ماهی نتافت همچو تو از برج نیکویی سروی نخاست چون قدت از جویبار حسن

4 خرم شد از ملاحت تو عهد دلبری فرخ شد از لطافت تو روزگار حسن

5 از دام زلف و دانه خال تو در جهان یک مرغ دل نماند نگشته شکار حسن

6 دایم به لطف دایه طبع از میان جان می‌پرورد به ناز تو را در کنار حسن

7 گرد لبت بنفشه از آن تازه و تر است کآب حیات می‌خورد از جویبار حسن

8 حافظ طمع برید که بیند نظیر تو دیار نیست جز رخت اندر دیار حسن