بر لب یا علی سرای باده روانه از غالب دهلوی غزل 271

1 بر لب یا علی سرای باده روانه کرده ایم مشرب حق گزیده ایم عیش مغانه کرده ایم

2 در رهت از پگه روان پیشتریم یک قدم حکم دوگانه داده ای ساز سه گانه کرده ایم

3 بو که به حشو بشنوی قصه ما و مدعی تازه ز رویداد شهر طرح فسانه کرده ایم

4 رغم رقیب یک طرف کوری چشم خویشتن ناوک غمزه ترا دیده نشانه کرده ایم

5 باده به وام خورده و زر به قمار باخته وه که ز هر چه ناسزاست هم به سزا نه کرده ایم

6 ناله به لب شکسته ایم داغ به دل نهفته ایم دولتیان ممسکیم زر به خزانه کرده ایم

7 تا به چه مایه سر کنیم ناله به عذر بی غمی از نفس آنچه داشتیم صرف ترانه کرده ایم

8 خار ز جاده بازچین سنگ به گوشه درفگن در سر ره گرفتنش ترک بهانه کرده ایم

9 ناخن غصه تیز شد دل به ستیزه خو گرفت تا به خود اوفتاده ایم از تو کرانه کرده ایم

10 غالب از آن که خیر و شر جز به قضا نبوده است کار جهان ز پردلی بی خبرانه کرده ایم