بر سبزه نشست بلبل و قمری
- 1
- 2
- 3
- 4
1 بر سبزه نشست بلبل و قمری باید می سرخ چون گل حمری
2 آری می سرخ درخور است از آنک بر سبزه نشست بلبل و قمری
3 آن سرخ میئی که گرش بربویی نشناسیش از بنفشهٔ برّی
4 آن می که سحابش اندرون بینی رخشندهتر از ستارهٔ شعری
ادامه توضیحات شاعر