1 جعل پیر گفت با انگشت که سر و روی ما سیاه مکن

2 گفت، در خویش هم دمی بنگر همه را سوی ما نگاه مکن

3 این سیاهی، سیاهی تن نیست جاه مفروش و اشتباه مکن

4 با تو، رنگ تو هست تا هستی زین مکان، خیره عزم راه مکن

5 سیه، ای بی‌خبر، سپید نشد وقت شیرین خود تباه مکن