آهوی از شاطرعباس صبوحی غزلیات ناتمام و اشعار پراکنده 4

1 آهوی چشم تو نازم که چو نخجیر کند شیر را گیرد و در زلف تو، به زنجیر کند

2 تکیه بر گوشهٔ ابرو زده چشمت، آری ترک، چون مست شود، دست به شمشیر کند

3 بی سبب خون من آن ابروی پیوسته نریخت رنگ را خواست که پاک از دم شمشیر کند

4 دیده‌ام خواب پریشانی و، هر کس شنود بر سر زلف پریشان تو، تعبیر کند