1 ای خدا این درد را درمان مکن عاشقانرا بیسرو سامان مکن

2 درد عشق تو دوای جان ماست جز بدردت درد ما درمان مکن

3 از غم خود جان ما را تازه دار جز بغم دلهای ما شادان مکن

4 خان و مان ما غم تو بس بود خان مانی بهر بی‌سامان مکن

5 زاب دیده باغ دل سر سبزدار چشمهٔ این باغ را ویران مکن

6 بادهٔ عشقت زمستان وامگیر مست را مخمور و سر گران مکن

7 از «سقا هم ربهم» جامی بده تشنه را ممنوع از احسان مکن

8 شربت وصلت ز بیماران عشق وامگیر و خسته را بیجان مکن

9 رشتهٔ جانرا بعشق خود ببند جان ما جز در غمت نالان مکن

10 مستمر دار آن عنایتهای شب روز وصل فیض را هجران مکن