آه از دور فلک یک لحظه بر از طغرل احراری غزل 124

1 آه از دور فلک یک لحظه بر کامم نشد آه از دور فلک یک لحظه بر کامم نشد

2 در هوای وصل مطلب کردم از آرام رم هیچ امری موجب تسکین آرامم نشد

3 سوختم در آتش حسرت چو هندو بارها خال هندوی بتان از بخت بد رامم نشد

4 گرچه نوشیدم بسی پیمانه‌های زهر غم از می عشرت ولی یک جرعه در جامم نشد

5 تا نهادم در پس صید طلب دام امید مرغ این وحشت‌سرا در حلقه دامم نشد

6 خانه‌بردوش خیالش منتظر شب تا سحر یک طلوع کوکب بخت از لب بامم نشد

7 طغرلم در دام شد زان هر دو بادام ترش یک علاج خشکی سودا ز بادامم نشد