دوش هاتف غیبی از محمدحسین غروی اصفهانی غزل 75

1 دوش هاتف غیبی حل این معما کرد سود هر دو عالم یافت هر که با تو سودا کرد

2 از رموز لوح عشق هر که نکته ای آموخت در محاسن رویت صد صحیفه انشا کرد

3 مهر ماه رخسارت شاهد دل آرایت شمع روشن دل را مهر عالم آرا کرد

4 آن یگانۀ دوران تا دم از تجلی زد عرصۀ دو گیتی را رشک طور سینا کرد

5 کرد با دل عشاق نالۀ دل مطرب آنچه را که با موسی نغمۀ «انا الله» کرد

6 کرد لعل دلجویش با روان مشتاقان آنچه روح قدسی کرد یا دم مسیحا کرد

7 یا که معنی حسنش رونقی به صورت داد کسب هر کمالی بود صورت از هیولا کرد

8 قیس عامری عمری سر به کوه و صحرا زد تا که سرّی از عشق لیلی آشکارا کرد

9 تیشۀ فداکاری کند ریشۀ فرهاد شور عشق، شیرین را در زمانه رسوا کرد

10 عشوۀ گل رویش داد دلستانی داد طبع مفتقر را چون عندلیب شیدا کرد