ای ز جان شیرین تر از بابافغانی شیرازی غزل 461

1 ای ز جان شیرین تر آغاز ترش رویی مکن با چنان روی نکو بنیاد بد خوبی مکن

2 ما به آب دیده و خون دلت پرورده ایم سرمکش ای شاخ گل از ما و خودرویی مکن

3 چون نمی جویی دلم را کز جفا آزرده یی سرو من جان دگر اظهار دلجویی مکن

4 یا رب از روی نکو هرگز نبیند روی نیک آنکه می گوید که با عشاق نیکویی مکن

5 بارها گفتی دلت را از جدایی خون کنم جان من این را مگو باری چو می گویی مکن

6 در نمی گیرد فغانی با سیه چشمان فسون پیش این شوخان سحرانگیز جادویی مکن