ای ولوله عشق تو بر هر سر از سعدی شیرازی غزل 513

1 ای ولوله عشق تو بر هر سر کویی روی تو ببرد از دل ما هر غم رویی

2 آخر سر مویی به ترحم نگر آن را کآهی بودش تعبیه بر هر بن مویی

3 کم می‌نشود تشنگی دیده شوخم با آن که روان کرده‌ام از هر مژه جویی

4 ای هر تنی از مهر تو افتاده به کنجی وی هر دلی از شوق تو آواره به سویی

5 ما یکدل و تو شرم نداری که برآیی هر لحظه به دستانی و هر روز به خویی

6 در کان نبود چون تن زیبای تو سیمی وز سنگ نخیزد چو دل سخت تو رویی

7 بر هم نزند دست خزان بزم ریاحین گر باد به بستان برد از زلف تو بویی

8 با این همه میدان لطافت که تو داری سعدی چه بود در خم چوگان تو گویی