ای نایب عیسی از دو از خاقانی شروانی قصیده 165

1 ای نایب عیسی از دو مرجان وی کرده ز آتش آب حیوان

2 ای زهر تو دستگیر تریاق وی درد تو پای‌مرد درمان

3 از جام تو صاف نوش‌تر، تیغ در دام تو صید خوارتر جان

4 جزع تو به غمزه برده جان‌ها لعل تو به بوسه داده تاوان

5 وصل تو به زیر پر سیمرغ پرورده به سایهٔ سلیمان

6 در عین قبول تو خرد را یک رنگ نموده کفر و ایمان

7 از جور تو در میان عشاق برخاسته صورت گریبان

8 گر فتنه نبایدت که خیزد طیره منشین و طره مفشان

9 خاقانی را به کوی عشقت کاری است برون ز وصل و هجران

10 راهی است ورا به کعبهٔ مجد بی‌زحمت ناقه و بیابان

11 ختم فضلا موفق الدین مقصود قران و صدر اقران

12 عبد الغفار کآسمان را در ساحت قدر اوست جولان

13 صدری که ز آفرینش او مستوجب آفرین شد ارکان

14 از بخت جوان او کنم یاد چون دستن کشم به پیر دهقان