ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3001

1 ای نای بس خوش است کز اسرار آگهی کار او کند که دارد از کار آگهی

2 ای نای همچو بلبل نالان آن گلی گردن مخار کز گل بی‌خار آگهی

3 گفتم به نای همدم یاری مدزد راز گفتا هلاک توست به یک بار آگهی

4 گفتم خلاص من به هلاک من اندر است آتش بنه بسوز بمگذار آگهی

5 گفتا چگونه رهزن این قافله شوم دانم که هست قافله سالار آگهی

6 گفتم چو یار گم شدگان را نمی‌نواخت از آگهی همی‌شد بیزار آگهی

7 نه چشم گشته‌ای تو که بی‌آگهی ز خویش ما را حجاب دیده و دیدار آگهی

8 زان همدم لبی که تو را سر بریده‌اند ای ننگ سر در این ره و ای عار آگهی

9 از خود تهی شدی و ز اسرار پر شدی زیرا ز خودپرست و ز انکار آگهی

10 چون می‌چشی ز لعل لب یار ناله چیست بگذار تا کند گله‌ای زار آگهی

11 نی نی ز بهر خود تو نمی‌نالی ای کریم بگری بر آنک دارد ز اغیار آگهی

12 گردون اگر بنالد گاو است زیر بار زین نعل بازگونه غلط کار آگهی