ای ترا بر سرو و گل در از بابافغانی شیرازی غزل 6

1 ای ترا بر سرو و گل در جلوه پنهان رازها سرو را در سایه ی قد تو در سر نازها

2 بسکه میخوانند دلها را بکویت هر نفس بلبلانرا در گلستانها گرفت آوازها

3 تا چرا دم زد زرعنایی بدور حسن تو گل بناخن میکند از روی چون زر گازها

4 جانم از تن میپرد هر دم زشوق روی تو بر سر آتش بود پروانه را پروازها

5 گلشن کوی ترا از لطف و احسان باره ییست بر گرفتاران دل هر گوشه سنگ اندازها

6 در تماشای مه رویت فغانی را چو شمع بر زبان آتشین شب‌ها گره شد رازها